Wchodzisz i wiesz

Amerykańska placówka ma położenie strategiczne i jest oddalona zaledwie o 400 km od kontynentalnych Chin. Może badać terytorium Korei Północnej. Blisko jest także Morze Bohajskie, na którym chińska marynarka wojenna często przeprowadza ćwiczenia.

Dla Reaperów o zwiększonym zasięgu 2575 km takie odległości to więc żadna trudność. Oznacza to, że mogą też dotrzeć na oddalone o 1300 km Morze Wschodniochińskie i Tajwan. Drony te są w stanie przebywać w powietrzu bez przerwy, jeśli są tankowane, a także mogą przeprowadzać różne misje – od rozpoznawczych po stricte niszczycielskie.

Ale zasoby bazy w Gunsan na razie uszczupliły się o jednego Reapera. Jak poinformowało 8. Skrzydło Myśliwskie Sił Powietrznych, MQ-9 Reaper „uczestniczył w incydencie podczas wykonywania rutynowej misji” w pobliżu wyspy Maldori. Liczne lokalne media podały, że maszyna się rozbiła. Do zdarzenia doszło w poniedziałek we wczesnych godzinach porannych miejscowego czasu. Nikt nie ucierpiał w wyniku tego zdarzenia. Jego przyczyny są ustalane.

Serwis CNN przypomniał, że historia misji dronowych amerykańskiej armii jest długa i burzliwa pod względem bezpieczeństwa i niezawodności. 

Czytaj także: Ukraińcy zaatakowali Taganrog. Mogli trafić unikalny samolot Berijew A-60

Raport Congressional Research Service z 2022 r. wykazał, że drony MQ-9 doświadczyły o 15 proc. więcej „wypadków klasy A” – wypadków powodujących szkody o wartości ponad 2,5 mln dol. – w porównaniu z załogowymi samolotami wojskowymi. Według tego samego raportu sprzed trzech lat średni koszt budowy Reapera wyniósł 28 mln dol.

BNP Paribas Warsaw SerialCon to jedyne w Polsce wydarzenie o takim profilu, skupione wyłącznie na produkcjach odcinkowych. Pierwsza edycja festiwalu odbyła się w 2024 r. i spotkała się z dużym zainteresowaniem widzów oraz branży, co zachęciło organizatorów do rozszerzenia programu i przygotowania pełnej, kilkudniowej odsłony w 2025 r. Wydarzenie ma charakter międzynarodowy – obejmuje premiery tytułów z Polski i zagranicy oraz udział gości z różnych krajów europejskich.

W trakcie pięciu dni festiwalu zaplanowano pokazy premierowe i przedpremierowe, sesje z udziałem twórców, nocne maratony oraz rozmowy dotyczące procesów powstawania seriali. Wśród zaproszonych gości pojawi się również Michelle Fairley, znana m.in. z roli Catelyn Stark w „Grze o tron”, która podczas tegorocznej edycji odbierze nagrodę Cutting Edge Award. Organizatorzy zapowiadają ponadto obecność scenarzystów, reżyserów, producentów i aktorów, którzy omówią zarówno kulisy pracy nad nowymi projektami, jak i zmieniające się warunki rynku streamingowego.

Istotną częścią festiwalu będzie konkurs obejmujący polskie produkcje serialowe. Przyznane zostaną m.in. Nagroda Publiczności oraz wyróżnienie Tomorrow’s Icon adresowane do młodych twórców. Celem konkursu jest prezentacja najciekawszych krajowych tytułów minionego roku oraz promocja nowych talentów.

W ramach cyklu „Stars on Stage” uczestnicy będą mieli możliwość spotkania z aktorami i twórcami seriali. Zaplanowano również panele branżowe dotyczące trendów w produkcji, scenariopisarstwie i funkcjonowaniu platform streamingowych. Organizatorzy podkreślają, że festiwal ma być przestrzenią wymiany doświadczeń między publicznością a środowiskiem filmowym.

Główną lokalizacją wydarzenia będzie Kinoteka w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie, natomiast część sesji i rozmów odbędzie się także w innych przestrzeniach kulturalnych w centrum miasta. Partnerem tytularnym festiwalu jest BNP Paribas.

Druga edycja BNP Paribas Warsaw SerialCon ma być rozwinięciem formuły zapoczątkowanej rok wcześniej. Organizatorzy liczą, że festiwal stanie się stałym punktem w kalendarzu wydarzeń audiowizualnych w Polsce, przyciągając zarówno widzów, jak i przedstawicieli branży.

Program BNP Paribas Warsaw SerialCon.

Czytaj też: „Mikołaj na sygnale” i inne świąteczne filmy w TVP VOD

Funkcjonariusze jadący nieoznakowanym radiowozem z wideorejestratorem zwrócili uwagę na styl jazdy kierującego, który wyprzedzał inne pojazdy na przejściach dla pieszych i skrzyżowaniach oraz ignorował znaki pionowe i poziome.

Po zatrzymaniu pojazdu okazało się, że 30-letni mieszkaniec powiatu nie posiada uprawnień do kierowania. Za popełnione wykroczenia otrzymał mandat karny w wysokości 8500 złotych oraz 81 punktów karnych. To jednak nie zakończyło sprawy – mężczyznę czeka jeszcze postępowanie przed sądem.

Zgodnie z art. 94 Kodeksu wykroczeń osoba prowadząca pojazd mechaniczny bez uprawnień podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1500 złotych. Przepisy przewidują również obowiązkowe orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów.

Policja przypomina, że nadmierna prędkość pozostaje jednym z głównych czynników wypadków drogowych i znacząco zwiększa ryzyko utraty panowania nad pojazdem. Funkcjonariusze podkreślają, że lekceważenie przepisów naraża życie i zdrowie zarówno kierującego, jak i innych uczestników ruchu.

Czytaj również: Wjechał prosto pod pociąg. Tragiczny wypadek na torach

Informację potwierdziła mołdawska policja, przekazując że ewakuowano mieszkańców miejscowości Cuhurestii de Jos w okręgu Floresti na północnym-wschodzie kraju po upadku drona na jeden z tamtejszych domów.

„Policyjna jednostka techniczna ds. materiałów wybuchowych jest w drodze na miejsce zdarzenia. Mieszkańcy zostali ewakuowani, a obszar został zamknięty przez policję z Floresti” – dodała policja w komunikacie, nie podając liczby ewakuowanych osób.

Kilka godzin wcześniej doszło do dwukrotnego naruszenia przestrzeni powietrznej sąsiadującej z Mołdawią Rumunii. Piszemy o tym TUTAJ.

Linia nr 12 zostanie skrócona do przystanku Stary Raków, bez obsługi przystanków „Prusa” i „Raków Dworzec PKP”. Linie nr 15 i 35 będą kursować w obu kierunkach od węzła „Rakowska” do przystanku „Raków Dworzec PKP” przez aleję Wojska Polskiego i Aleję Pokoju, z pominięciem ulic Limanowskiego, Okrzei i Łukasińskiego. Na trasie objazdu obowiązują wszystkie przystanki pośrednie.

Linia nr 80 zostanie skrócona do pętli Stadion Raków, bez obsługi przystanków „Stary Raków”, „Prusa” oraz „Raków Dworzec PKP” (tylko w nocy z soboty na niedzielę).

Źródło: UM Częstochowy

Projekt rezolucji w sprawie mobilności wojskowej, przyjęty w poniedziałek przez Komisje Transportu i Obrony, podkreśla pilną potrzebę usprawnienia szybkiego przekraczania granic przez żołnierzy, sprzęt i zasoby wojskowe w Europie.

Europosłowie zaznaczają, że jest to kluczowe dla wspólnego bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej, a także szczególnie istotne dla bezpieczeństwa wschodniej flanki, w tym krajów bałtyckich i Polski.

Posłowie zauważają, że mimo znacznych postępów w zwiększaniu mobilności wojskowej, nadal istnieją poważne bariery administracyjne i finansowe oraz ograniczenia infrastrukturalne.

W praktyce oznacza to, że czasami transport sprzętu wojskowego przez Unię Europejską może trwać nawet ponad miesiąc.

Czytaj także: „Europa potrzebuje tarczy”. UE planuje wspólny system antydronowy

Europosłowie apelują do państw członkowskich UE i Komisji Europejskiej o zwiększenie inwestycji w infrastrukturę transportową, szczególnie wzdłuż czterech korytarzy mobilności wojskowej UE. Postulują również wdrażanie rozwiązań cyfrowych i przyspieszenie procedur uzyskiwania zezwoleń na przemieszczanie wojsk przez granice.

Komisje Transportu i Obrony postulują stworzenie „wojskowego obszaru Schengen”, wspartego przez specjalną grupę zadaniową ds. mobilności wojskowej oraz europejskiego koordynatora, który usprawni wdrażanie poszczególnych inicjatyw.

Europosłowie oczekują od Komisji Europejskiej opracowania mapy drogowej umożliwiającej realizację tego planu oraz utworzenia cyfrowego „one-stop shop” dla zezwoleń na transgraniczny transport sprzętu wojskowego.

Czytaj także: Koniec z ułatwieniami wjazdu. UE zmienia zasady wydawania wiz Rosjanom

Posłowie pozytywnie oceniają propozycję Komisji zwiększenia budżetu na mobilność wojskową w kolejnej perspektywie finansowej UE do ponad 17 mld euro. 

Jednocześnie apelują, aby państwa członkowskie nie redukowały tych środków, tak jak miało to miejsce w budżecie na lata 2021–2027, kiedy fundusze zostały zmniejszone o 75 proc. Aby zmodernizować 500 kluczowych punktów infrastrukturalnych, takich jak mosty i tunele, oraz w pełni uruchomić cztery korytarze, potrzebne byłoby co najmniej 100 mld euro.

Europosłowie wzywają Komisję do uproszczenia procedur finansowania projektów o podwójnym zastosowaniu cywilno-wojskowym.

Czytaj także: Bezpieczeństwo z nieba. Satelitarne wsparcie UE w kryzysach i konfliktach

Rezolucja podkreśla, że mobilność wojskowa jest priorytetem dla współpracy UE z NATO i kluczowa dla przemieszczania wojsk sojuszniczych w czasach pokoju, kryzysu lub wojny.  

Europosłowie wzywają do regularnych wspólnych ćwiczeń i testów obciążeniowych w celu identyfikacji i usunięcia przeszkód.

Chcą, aby UE wzorowała się na NATO i zapewniła, że wojska szybkiego reagowania mogłyby przekraczać wewnętrzne granice UE w ciągu trzech dni w czasie pokoju i w ciągu 24 godzin w sytuacji kryzysowej.

Czytaj także: Reakcja UE na rosyjskie ataki. Powstanie „mur dronowy”

Roberts Zīle (ECR, Łotwa), sprawozdawca komisji Transportu i Turystyki powiedział, że cieszy się z udanego głosowania.

– Obecnie istnieje zbyt wiele przeszkód w mobilności wojskowej, które można szybko rozwiązać przy minimalnych nakładach finansowych. Nie możemy tracić czasu – musimy podtrzymać tempo i sięgać po łatwe do osiągnięcia cele. Propozycję Komisji należy traktować z taką samą pilnością – stwierdził.

Petras Auštrevičius (Renew, Litwa), sprawozdawca komisji Bezpieczeństwa i Obrony, dodał, że „aby utrzymać siłę Europy i zdolność odstraszania każdego agresora, kluczowe jest wykazanie gotowości do działania”.

– Obejmuje to zdolność do szybkiego rozmieszczania wojsk i sprzętu w całej Unii – zaznaczył.

Czytaj także: Europarlament zdecydował. Pieniądze popłyną na obronę i bezpieczeństwo

Projekt rezolucji niebędący aktem ustawodawczym został przyjęty 56 głosami za, 11 przeciw i 2 wstrzymującymi się.

Teraz musi trafić pod głosowanie plenarne, prawdopodobnie w trakcie grudniowej sesji.

19 listopada Komisja Europejska przedstawiła pakiet dotyczący mobilności wojskowej, którego celem jest ułatwienie przemieszczania wojsk, sprzętu i zasobów wojskowych w całej Europie.

Czytaj także: UE zmienia zasady. Więcej pieniędzy na obronność i transformację energetyczną

We wtorek Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów podał w komunikacie, że zostało wszczęte postępowanie, dotyczące trzech spółek koncernu Apple; chodzi o politykę prywatności użytkowników – o nazwie App Tracking Transparency Framework (ATT) – dotyczącą systemów operacyjnych iOS oraz iPadOS od wersji 14.5.

„Podejrzewamy, że sposób wdrożenia zasad polityki ATT w systemach operacyjnych Apple może prowadzić do nieuczciwego ograniczenia konkurencji. Dlatego wszcząłem w tej sprawie postępowanie antymonopolowe, stawiając zarzuty nadużywania pozycji dominującej spółkom: Apple, Apple Operations International i Apple Distribution International” – powiedział cytowany w komunikacie prezes UOKiK Tomasz Chróstny.

W komunikacie urząd wyjaśnia, że Apple projektuje i produkuje sprzęt elektroniczny ze zintegrowanym własnym systemem operacyjnym iOS lub iPadOS a także jest wydawcą aplikacji mobilnych oraz świadczy usługi reklamy mobilnej. W ramach tych działalności zbiera informacje o użytkownikach, które służą do wyświetlania im spersonalizowanych reklam. UOKiK dodał, że w tym zakresie Apple konkuruje z niezależnymi wydawcami aplikacji i jednocześnie pełni rolę swego rodzaju regulatora wobec podmiotów, które działają w jego ekosystemie.

„Przykładem działania regulacyjnego we własnym ekosystemie Apple jest właśnie polityka ATT, w której Apple wprowadził swoją definicję »śledzenia« użytkowników. Według Apple oznacza to łączenie danych użytkownika zebranych z aplikacji określonego podmiotu z danymi użytkownika zebranymi z aplikacji innego podmiotu. Tak robi wielu niezależnych od Apple wydawców aplikacji, którzy współpracują ze sobą wymieniając się informacjami, np. dotyczącymi preferencji konsumentów. Jednocześnie zbieranie danych użytkownika przez Apple nie jest uznawane za »śledzenie«” – czytamy w komunikacie urzędu. Dodano w nim, że w konsekwencji tej definicji użytkownicy aplikacji zewnętrznych firm widzą komunikat o zgodzie na „śledzenie” ich aktywności, natomiast przy treściach Apple jest to zgoda na „reklamę spersonalizowaną”. Na dodatek komunikat dotyczący Apple różni się od tego dotyczącego podmiotów zewnętrznych – w przypadku Apple informacja brzmi: „Włącz reklamy spersonalizowane” oraz „Wyłącz reklamy spersonalizowane”, podczas gdy w przypadku aplikacji zewnętrznych treść przycisków to: „Poproś aplikację o nieśledzenie” oraz „Pozwól”.

„Sposób sformułowania pytania o akceptację oraz układ graficzny wyświetlanych komunikatów może powodować, że zgodę na wykorzystanie danych użytkowników do celów reklamowych dostaje częściej Apple niż zewnętrzni wydawcy aplikacji. Choćby dlatego, że nikt z nas nie lubi być »śledzony«. Jednak efekt jest ten sam, a jest nim profilowanie użytkownika w celu przesyłania mu spersonalizowanych reklam, dopasowanych do jego preferencji i zachowań” – skomentował Chróstny.

UOKiK wyjaśnił także, że nierówne warunki pozyskiwania zgody na oferowanie spersonalizowanych reklam mogli odczuć w szczególności niezależni wydawcy aplikacji mobilnych, w tym polscy przedsiębiorcy. Zdaniem urzędu, warunki dostępu do danych mogą bowiem ograniczać możliwość oferowania reklamy spersonalizowanej, obniżać wartość sprzedawanej powierzchni reklamowej w aplikacji oraz osłabiać ich pozycję negocjacyjną wobec reklamodawców. Apple wydało oświadczenie w sprawie decyzji UOKiK. Firma zapowiedziała podjęcie współpracy z urzędem.

„W firmie Apple uważa się, że prywatność to podstawowe prawo człowieka, a funkcja App Tracking Transparency została stworzona po to, aby zaoferować użytkownikom prosty sposób kontrolowania, czy firmy mogą śledzić ich aktywność w innych aplikacjach i witrynach internetowych. Została dobrze przyjęta przez naszych klientów i doceniona przez rzeczników prywatności oraz organy ochrony danych na całym świecie. Nic dziwnego, że branża zajmująca się śledzeniem danych wciąż sprzeciwia się naszym działaniom przywracającym użytkownikom kontrolę nad ich danymi, a obecnie intensywne naciski mogą zmusić nas do wycofania tej funkcji ze szkodą dla europejskich konsumentów. Zostanie podjęta współpraca z polskim organem ochrony konkurencji, aby firma Apple mogła nadal oferować użytkownikom to cenne narzędzie wspierające ochronę prywatności” – czytamy w oświadczeniu.

Czytaj również: Nie stać ich na rachunki. Setki tysięcy Amerykanów bez prądu

27 listopada 2025 r. o godz. 12:00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego dotyczący jawności oświadczeń majątkowych sędziów i asesorów sądowych oraz obowiązku informowania o stanie majątkowym objętym małżeńską wspólnością majątkową.

Trybunał Konstytucyjny dokona kontroli zgodności:
I.    
1)    art. 87 § 6 i 6a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 2072 ze zm.);
2)    art. 106zg §1 w zw. z art. 87§ 6 i 6a ustawy, o której mowa w pkt 1;
3)    art. 8 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych w zw. z art. 87 § 6 i 6a ustawy, o której mowa w pkt 1,
4)    art. 28 § 5 i 5a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych;
5)    art. 45 §1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie w zw. z art. 87 § 6 i 6a ustawy, o której mowa w pkt 1;
6)    art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego,
- z art. 47 i art. 51 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz z art. 18 Konstytucji RP.
II.    
1)    art. 87 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych;
2)    art. 106zg § 1 w zw. z art. 87 § 1 ustawy, o której mowa w pkt 1
3)    art 8 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych w zw. z art. 87 § 1 ustawy wymienionej w pkt 1;
4)    art. 28 § 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych;
5)    art. 45 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym w zw. z art. 87 § 1 ustawy, o której mowa w pkt 1;
6)    art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego,
w zakresie, w jakim nakładają obowiązek złożenia oświadczenia o stanie majątkowym objętym małżeńską wspólnością majątkową, są niezgodne
z art. 47 i art. 51 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 18 Konstytucji RP.

Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego (dalej: „Wnioskodawca” lub „Pierwsza Prezes SN”) wskazuje, że zakwestionowane przepisy naruszają: art. 47 Konstytucji (prawo do prywatności), art. 51 ust. 2 Konstytucji (autonomia informacyjna), art. 31 ust. 3 Konstytucji (zasada proporcjonalności) oraz art. 18 Konstytucji (ochrona małżeństwa i rodziny). 
Wnioskodawca zwraca uwagę, że obowiązek składania oświadczeń majątkowych przez sędziów został ukształtowany w Polsce już w ustawie – Prawo o ustroju sądów powszechnych z 2001 r. oraz w ustawach regulujących status sędziów sądów administracyjnych, wojskowych, a następnie SN i TK. Początkowo przyjęty model opierał się na zasadzie tajności: oświadczenia majątkowe były składane przełożonym i podlegały analizie przez uprawnione organy, takie jak prezes sądu czy Centralne Biuro Antykorupcyjne (CBA). Miały charakter dokumentów wewnętrznych, służących ocenie etycznej i dyscyplinarnej sędziego, a także zapobieganiu korupcji i nadużyciom.
Dopiero nowelizacja ustaw sądowych dokonana w 2016 r. wprowadziła zasadniczą zmianę paradygmatu jawności. Zasada tajności została zastąpiona zasadą powszechnej jawności. Od tego momentu oświadczenia majątkowe sędziów i asesorów, z wyjątkiem danych wrażliwych, zaczęły być publikowane w Biuletynie Informacji Publicznej (BIP). W konsekwencji treść oświadczeń stała się dostępna w Internecie dla nieograniczonego kręgu odbiorców.
Wnioskodawca wskazuje, że taka regulacja prowadzi do drastycznej zmiany charakteru instytucji oświadczeń majątkowych. O ile wcześniej ich funkcją było umożliwienie organom państwa kontroli sytuacji majątkowej sędziego, o tyle po 2016 r. instytucja ta przekształciła się w instrument publicznej oceny życia prywatnego sędziego, narażając go i jego rodzinę na potencjalne ryzyka związane z ujawnieniem danych finansowych i majątkowych.
Wnioskodawca podkreśla, że Konstytucja przewiduje ochronę prywatności jednostki. 
Art. 47 gwarantuje każdemu prawo do ochrony życia prywatnego i rodzinnego, zaś art. 51 ust. 2 ustanawia zasadę autonomii informacyjnej, zakazując zobowiązywania kogokolwiek do ujawniania informacji dotyczących jego osoby inaczej niż na podstawie ustawy i tylko w zakresie koniecznym. Wnioskodawca zauważa, że publikacja oświadczeń w Internecie oznacza całkowitą utratę kontroli przez sędziego nad informacjami o jego sytuacji majątkowej, a zarazem ich udostępnienie w formie pozwalającej na nieograniczone wtórne wykorzystanie – zarówno przez media, jak i przez podmioty prywatne. Tak daleko idąca ingerencja, zdaniem Wnioskodawcy, nie znajduje oparcia w zasadzie proporcjonalności wyrażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Pierwsza Prezes SN zaakcentowała, że transparentność życia publicznego, choć stanowi wartość konstytucyjną, nie ma charakteru absolutnego. Art. 61 Konstytucji, który gwarantuje obywatelom prawo do informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, nie może być interpretowany w sposób prowadzący do nieograniczonego wglądu w sferę życia prywatnego sędziów i ich rodzin. 
Kolejnym elementem zakwestionowanym przez Wnioskodawcę jest obowiązek ujawniania w oświadczeniach majątkowych składników majątku objętych wspólnością majątkową małżeńską. W ocenie Wnioskodawcy, takie rozwiązanie stanowi przerzucenie konstytucyjnych ciężarów na osoby niepełniące funkcji publicznych – współmałżonków sędziów. Oznacza ono w praktyce pozbawienie współmałżonka ochrony jego prywatności, mimo że nie pełni żadnej funkcji publicznej i nie podlega zasadzie jawności. Pierwsza Prezes SN wskazała, że art. 18 Konstytucji nakłada na ustawodawcę obowiązek ochrony rodziny i małżeństwa, a tymczasem wprowadzone przepisy mogą prowadzić do napięć w rodzinie sędziego, a nawet do stygmatyzacji współmałżonka jako osoby pozostającej pod przymusowym nadzorem publicznym.
Wnioskodawca ponadto zauważa, że ustawodawca nie przeprowadził rzetelnej analizy alternatywnych rozwiązań, które pozwalałyby osiągnąć cele transparentności w sposób mniej dolegliwy. Nie rozważono w szczególności utrzymania modelu tajności oświadczeń przy równoczesnym wzmocnieniu kompetencji organów kontrolnych, jak również możliwości częściowej jawności ograniczonej do niektórych kategorii danych.

Skład orzekający Trybunału Konstytucyjnego: sędzia TK Stanisław Piotrowicz - przewodniczący, wiceprezes TK Bartłomiej Sochański - sprawozdawca, sędzia TK Krystyna Pawłowicz, sędzia TK Rafał Wojciechowski, sędzia TK Jarosław Wyrembak.