Wchodzisz i wiesz

Kreml niejednokrotnie zlecał zamachy na swoich rywali politycznych – najczęściej próbował ich otruć. Nie jest tajemnicą, że w sprawy angażowani są agenci Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Jedną z „najsłynniejszych” spraw jest otrucie najbardziej wpływowego opozycjonisty Aleksieja Nawalnego w 2020 roku nowiczokiem, substancją paralityczno-drgawkową, która atakuje układ nerwowy.

W wyniku zamachu polityk musiał być hospitalizowany w Niemczech. Po udanym leczeniu wrócił do Rosji, gdzie został aresztowany i w niejasnych okolicznościach zmarł w kolonii karnej.

Kolejnym politykiem, który jest niewygodny dla Kremla jest Władimir Kara-Murza. Działacz na rzecz praw człowieka i wieloletni krytyk Władimira Putina został otruty dwukrotnie: w 2015 i 2017 roku. Oba zamachy zdołał jednak przeżyć. W 2022 roku trafił do kolonii karnej, z której został jednak uwolniony w wyniku wymiany z USA.

Zobacz także: „Jastrząb” Putina grozi państwu likwidacją. Za „antyrosyjskość”

Wszystkie próby otrucia łączy jeden człowiek: Aleksander Samofal. Według portalu Meduza – powołującego się na ustalenia mediów śledczych, m.in. Bellingcat i Dossier – „Samofal służył wcześniej w Drugiej Służbie FSB, która zajmuje się prześladowaniami politycznymi”.

Według tych samych informacji wieloletni agent FSB miał zostać nagrodzony za udział w otruciu obu opozycjonistów (Nawalnego i Kara-Murzy i przyjąć stanowisko szefa dyrekcji FSB w Moskwie i obwodzie moskiewskim od października 2023 r.

Zobacz też: Rosja ma nowego-starego arcywroga. Tropi „podżeganie do wojny”

Za sprawą wylansowanej w 1986 roku piosenki „The Final Countdown” („Końcowe odliczanie”), pochodzącej z albumu o tym samym tytule, szwedzka formacja wzbiła się na szczyty list przebojów. Utwór ten zapewnił zespołowi Europe pierwsze miejsce na listach w 25 krajach. I do dziś cieszy się niesłabnącą popularnością. W 2022 roku zespół otrzymał nagrodę od YouTube jako pierwszy szwedzki zespół, który uzyskał miliard wyświetleń jednego utworu.

Europe nieustannie powraca na scenę i, jak na razie, żaden z koncertów szwedzkich rockmenów nie stanowi finałowego odliczania. W nadchodzącym roku zespół planuje jubileuszowe tournée „The Final Countdown 40th Anniversary”. Trasa obejmie 12 krajów, a jeden z 19 koncertów odbędzie się w Polsce. 20 października formacja wystąpi w Warszawie na scenie COS Torwar. Sprzedaż ogólna biletów rozpocznie się w piątek, 28 listopada.

Show składać się będzie z obszernego wyboru najważniejszych utworów z całej kariery zespołu, a jego kulminacją będzie wykonanie albumu „The Final Countdown” w całości. W trakcie trasy, która rozpocznie się 30 września w Glasgow, wybrzmią także numery z najnowszej, 12. płyty zespołu. Ten krążek ukaże się w przyszłym roku.

„W mgnieniu oka minęło 40 lat i zamierzamy wykonać TFC w całości dopiero po raz dopiero w naszej karierze, wraz z innymi hitami i naszymi ulubionymi utworami z nadchodzącego albumu. To będzie niesamowite, pracujemy nad tym, aby produkcja i show dorównały tej wyjątkowej okazji” – zapewnił w komunikacie Joey Tempest, wokalista zespołu Europe.

Czytaj również: Guns N' Roses wracają do Polski. Dadzą dwa koncerty w czerwcu

Pierwsze miesiące Marty Nawrockiej jako Pierwszej Damy ocenia Magdalena Keler, dziennikarka i redaktorka „Gazety Wyborczej”.  

Czytaj też: Nawrocki dalej na pierwszym miejscu w sondażu zaufania

– Wśród nich było 8 obywateli Indii – wobec jednego z nich przymusowo zrealizowano wcześniej wydaną decyzję zobowiązującą do powrotu, dwóch przebywało w celu niezgodnym z deklarowanym, a jeden nie posiadał dokumentów pobytowych. Czterech kolejnych także przebywało u nas nielegalnie, posiadali jednakże ważne wizy łotewskie. Te osoby zostały – zgodnie z przepisami – pouczone, że powinny bezzwłocznie powrócić do kraju, w którym mają zalegalizowany pobyt – informuje por. SG Szymon Mościcki, rzecznik prasowy komendanta oddziału SG.

Straż Graniczna zatrzymała też 5 Kolumbijczyków. Jeden z nich przeterminował swój pobyt aż o 203 dni, a pozostałych czterech, którzy deklarowali podjęcie zatrudnienia w Polsce, nie posiadało żadnych dokumentów ani zezwoleń pracowniczych.

– Wobec 4 Kolumbijczyków oraz obywatelki Chin trwają czynności służbowe. Pozostałe osoby natomiast otrzymały już decyzje zobowiązujące do powrotu i zakaz ponownego wjazdu do strefy Schengen na okres od roku do 18 miesięcy – dodaje por. SG Szymon Mościcki.

Wśród zatrzymanych byli także obywatele Nigerii, Kirgistanu, Ukrainy, Chin oraz 2 Turkmenów. Obywatelka Chin pracowała nielegalnie w jednej z częstochowskich restauracji, w której w związku z tym wszczęto czynności w zakresie kontroli legalności zatrudnienia cudzoziemców.

Źródło: Śląska Straż Graniczna

25 listopada 2025 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne  Sądu Najwyższego, Izba Cywilna dotyczące okoliczność powołania sędziego przez Prezydenta RP na wniosek KRS rozumianej jako przesłanka wyłączenia sędziego z mocy ustawy.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 48 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego rozumiany w ten sposób, że przesłankę wyłączenia sędziego z mocy samej ustawy stanowi okoliczność związana z powołaniem tego sędziego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa do pełnienia urzędu, jest niezgodny z art. 179 w związku z art. 144 ust. 3 pkt 17 oraz z art. 190 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.

Przedmiotem kontroli była norma interpretowana z art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c., w szczególności przez pewne składy SN, której praktyka stosowania została zapoczątkowana uchwałą połączonych Izb Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN z 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA I-4110-1/20 (dalej: uchwała połączonych Izb SN). Wykładnia tej normy odwołuje się do poglądu w doktrynie, który zakłada wadliwy status sędziów powołanych na podstawie ustawy o KRS po jej zmianach z grudnia 2017 r. i w konsekwencji ich wyłączanie z rozpoznania spraw z mocy samego prawa.
Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że zgodnie z art. 179 Konstytucji, sędziowie są powoływani przez Prezydenta na wniosek KRS. Kompetencja Prezydenta w tym zakresie jest jego prerogatywą określoną w art. 144 ust. 3 pkt 17 Konstytucji. Przypomniał ponadto, że powołania sędziowskie skutkują udziałem w wymiarze sprawiedliwości osób o identycznym statusie orzeczniczym. Zasadniczą kompetencję sędziego jest bowiem stosowanie prawa, zgodnie z Konstytucją i ustawą, na gruncie konkretnego przypadku, którego dotyczy sprawa. W tym zakresie sędzia zobowiązuje się w ślubowaniu składanym wobec Prezydenta wymierzać sprawiedliwość zgodnie z przepisami prawa. Jednocześnie żaden organ władzy publicznej, nawet w sytuacji powołania się na akty prawa międzynarodowego lub decyzje organów traktatowych, nie posiada kompetencji do kontrolowania – w jakikolwiek sposób – powołań sędziów przez Prezydenta, a w konsekwencji kwestionowania ich statusu.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że pełną aktualność zachowały jego wcześniejsze orzeczenia dotyczące powołań sędziowskich, w szczególności wyroki z 2 czerwca 2020 r., sygn. P 13/19 oraz z 23 lutego 2022 r., sygn. P 10/19, dotyczące art. 49 § 1 k.p.c. Uznał, że zawarte tam ustalenia są w jeszcze większym stopniu adekwatne względem przesłanki wyłączenia, o jakiej mowa w art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c. W konsekwencji Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c. rozumiany w ten sposób, że przesłankę wyłączenia sędziego z mocy samej ustawy stanowi okoliczność związana z powołaniem tego sędziego przez Prezydenta na wniosek KRS do pełnienia urzędu, jest niezgodny z art. 179 w związku z art. 144 ust. 3 pkt 17 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny przypomniał także, że zgodnie z art. 190 ust. 1 Konstytucji, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.
Praktyka orzecznicza, w ramach której wywodzona jest norma prawna poddana kontroli, znajduje swoje oparcie w uchwale połączonych Izb SN, której niekonstytucyjność została stwierdzona w wyroku TK z 20 kwietnia 2020 r., sygn. U 2/20. Linia orzecznicza, w ramach której stosowana jest zakwestionowana norma prawna, ignoruje ponadto orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące możliwości kontroli powołań sędziowskich. Wyroki w sprawach o sygn. P 10/19, sygn. P 13/19 oraz sygn. P 22/19 w sposób decydujący rozstrzygnęły wątpliwości w tym zakresie. Niedopuszczalne jest dokonywanie kontroli legalności powołania sędziego – bez względu na tryb i organ, który miałby taką ocenę przeprowadzić.
Zakwestionowana norma prawna narusza zasadę mocy powszechnie obowiązującej i ostateczności orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego. W konsekwencji Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c. rozumiany w ten sposób, że przesłankę wyłączenia sędziego z mocy samej ustawy stanowi okoliczność związana z powołaniem tego sędziego przez Prezydenta na wniosek KRS do pełnienia urzędu, jest niezgodny z art. 190 ust. 1 Konstytucji.

Skład orzekający Trybunału Konstytucyjnego: wiceprezes TK Bartłomiej Sochański - przewodniczący, sędzia TK Justyn Piskorski - sprawozdawca, sędzia TK Krystyna Pawłowicz, sędzia TK Stanisław Piotrowicz, sędzia TK Jarosław Wyrembak.